Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qolay — I (Biləsuvar, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Salyan, Yardımlı, Zaqatala, Zəngilan) pis. – Bu yeri qolay suvarmısan (Naxçıvan); – Qəhrəman qolay adam olub (Biləsuvar); – Donumu illaf qolay tikiflər (Kəlbəcər) II (Əli Bayramlı, Şahbuz, Şəmkir,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yönəqolay — (Ucar) babat. – Doxsan yaşım var, yönəqolay dolanıram; – Öytikən usdalarım yönəqolay işdiyillər; – İşdərim yönəqolay olan kimi Bakıya gedəjəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ala-qolay — z. Ala babat, yüngülvari, azca. Bu ala öküzə bir tay tapsaydıq, . . işimiz bir ala qolay babatlaşardı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səhl — ə. asan, yüngül, qolay. Səhli mümtənə’ asan olmayan, çox çətin ə. düzəngah, çöl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yəsir — ə. 1) asan, qolay; 2) cüzi, az, azacıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
babatlaşmaq — f. 1. Babat olmaq, bir qədər yaxşılaşmaq, bir qədər düzəlmək. <Alo:> Bircə bu ala öküzə bir tay tapsaydıq, . . işimiz onda bir ala qolay babatlaşardı. S. R.. 2. Yaxşılaşmaq, sağalmaq, aynımaq. Xəstə iki gündür ki, babatlaşıbdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etiraf — is. <ər.> Öz qüsur və nöqsanını, az çox özünün günahı olan bir şeyi inkar etməyib, qəbul etmə, təsdiq etmə, boynuna alma. Yüz şükr ki, yox sənə xilafım; İnsafım var, var etirafım. F.. Qadının etirafı və yaxud təsdiqi mənim marağımı təskin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilişiksiz — sif. 1. İlişiyi olmayan. 2. məc. Əngəlsiz, maneəsiz, qolay. Cabbarlının . . qısa yaradıcılıq yolu heç də hamar və ilişiksiz olmamışdır. M. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müyəssər — sif. <ər.> Asanlıqla hasil olan, asan başa gələn, imkan daxilində olan; mümkün, asan, qolay. Şah idim mən cahanda izzətlə; Hər murad istəsəm müyəssər idi. S. Ə. Ş.. Oğlan qızı və qız oğlanı görmək ancaq qohumlarda müyəssərdir. R. Ə..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naavand — sif. və zərf <fars.> Avand olmayan, qolay olmayan, qolaysız. Naavand düşmək (olmaq) – tərs gəlmək, düz gəlməmək, avand olmamaq. İş naavand düşəndə, palta da diş çıxardar. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
